1/30/2011

Hiç Kadın...


Baba dedi cızırtıyla Oğlan ama duymak istemeyenlerin sağırlığıyla boyalıydı, Adamın sakallı yüzü... Demirden bir köprüden geçtim; yazdığım mektupları güvercinlere okumaya ve tahta kayıklar vardı soluk soluğa...
Gitmiş dedi, saklı bir Fotoğrafta beyaz elleri; durdum... Aşk mıydı asla bilemediğim bir başka burukluk daha, sandık lekeli hatıraların arasında... Kadın olmalı, anlamaya dedim ama burun kıvırdı Zaman... Geç dedi, geçti dedi; durdum yine...
Erk Sahibi, Er Kişi saklambacı... Saklı tuttukları Nüfus Kayıtları arasında buldum Kızım SU’yun YaZı’larını... Sakıncalı bulunmuş gözleri... Ölüm tarihi sordular; YaRıN dedim, Sabaha karşı... Sarı bir kağıt verdiler; soluk bir fotoğraf iliştirili... Bakmadım fotoğrafa; katladı Adam, cebime koydum, kağıt mendil kokuları arasına ve ağaç Anılı...
Anne Kadın, Ev Kadın, İş Kadın, Meslek Kadın, Hep Kadın, Hiç Kadın...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder