Uçuşan yapraklardı, Beni bir parkın bankına mühürleyen... Donuk noktaya dalmıştı gözlerim... Fotoğrafların sabitliği gibi ince bir tabaka halinde, bedenim havalanıyordu rüzgarla... İçimde yakılan ateş, beynimim kıvrımlarını ısıtıp, sulandırırken; Evsiz Bir Adamın ellerindeki is lekesiydim... Yanarken bedenim, insanlar seyrediyordu, sokakta uçuşan küllerimi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder